یکی از سیاست‌های رسانۀ ملی برای تولید برنامه، در نظر گرفتن مناسبت‌های تقویمی است تا بدین وسیله، تولیدات فرهنگی ویژه‌ای داشته باشد. مانند مناسبت‌های مذهبی که شامل ولادت‌ها، شهادت‌ها و سالروز وقایع مهم تاریخ اسلام بوده و با توجه به اهمیتی که رسانۀ ملی برای هر یک از آنها قائلند، دورۀ زمانی خاصی را به آن مناسبت اختصاص می‌دهد. در این میان، برخی از رویدادهای ملی هم به چشم صدا و سیما مهم آمده و برای پاس‌داشت آنها، فعالیت‌هایی انجام می‌دهد. البته در بین مناسبت‌های ملی، عید نوروز جایگاه ویژه‌ای دارد و به خاطر دورۀ زمانی گستردۀ آن و عمق نفوذی که در بین مردم دارد، توجه خاص رسانۀ ملی را در بر داشته است.
در طول سالیانی که صدا و سیما برای مناسبت‌های گوناگون برنامه می‌سازد، یک نقد اساسی به آن وارد شده و آن عدم تناسب فرهنگی تولیدات رسانۀ ملی با ارزش‌های دینی و ملی ماست. به عبارت دیگر، منتقدان برنامه‌های صدا و سیما معتقدند وقتی قرار است مثلاً تلویزیون جمهوری اسلامی در مورد عاشورا و عزاداری‌های مربوط به آن برنامه بسازد، در بهترین شرایط، به سطح مسائل اکتفا کرده و به نکات عمیقی که در این بین وجود دارد نمی‌پردازد. و یا اگر قرار است فضای فرح‌بخشی را بر برنامه‌های خود حاکم کند تا به این طریق، حق شادی ایام نوروز را ادا کند، بعضی مواقع دچار لودگی شده و یا دست به دامن فیلم‌هایی می‌شود که در پس هیجانات تصویری، ضدارزش‌های بسیاری را به جامعه تزریق می‌کند.